یادگیری زبان انگلیسی -نکته 1
مثل یک کودک یاد بگیرید!

پروسه درست یادگیری زبان روشی است که کودکان بطور غریزی (و یا از روی اجبار!) در پیش می گیرند. کودکان ابتدا به دقت به محیط اطراف گوش می کنند (Listening) و پس از مدتی شروع می کنند به استفاده کردن و تقلید ساختار هایی که شنیده اند و حرف می زنند (Speaking) و بعد از مدتی یاد می گیرند چطور بخوانند (Reading) و بنویسند (Writing). اگر شما می توانید این نوشته را بخوانید، پس یک کودک نیستید و بنابراین باید بطور آگاهانه این کار را انجام بدهید. علاوه بر این، کودکان از یادگیری زبان لذت می برند و وقتی جمله ای را یاد می گیرند آن را انقدر تکرار می کنند که انگار این تکرار برایشان شیرین است. حتماً دیده اید چطور یک کودک با اشتیاق یک کارتون را برای بار چندم تماشا می کند و هنوز همان اشتیاق بار اول (اگر بیشتر نباشد) را دارد. استراتژی ذاتی کودکان در یادگیری این است که برای آموختن یک چیز باید هر چقدر که لازم است آن را تکرار کرد. شاید باورش سخت باشد، اما تحقیقات نشان می دهد چیزی که باعث می شود یک کارتون در بار بیستم هنوز برای یک کودک ۲ ساله جذاب باشد بخش هایی است که تا بار نوزدهم برایش مفهوم نبوده! پس، شما هم اگر مایلید درست زبان انگلیسی را یاد بگیرید، باید تکرار کنید. از تکرار قسمت هایی از دیالوگ های یک فیلم گرفته تا تکرار مثالی از یک کلمه که به نظرتان جالب رسیده. پس یادتان باشد: تکرار، ساده ترین راز یادگیری زبان انگلیسی و در کل هر زبانی است.

یادگیری-زبان-انگلیسی--نکته-2
از اشتباه کردن نترسید!

یکی دیگر از ویژگی هایی که باعث می شود کودکان با بازده بیشتری زبان یاد بگیرند همین نترسیدن از اشتباه کردن است. کودکان نه تنها از اشتباه کردن نمی ترسند، بلکه تا مدتها درک درستی از مفهوم اشتباه ندارند و این باعث می شود بدون ترس آنچه را که یاد می گیرند و فکر می کنند درست است به زبان بیاورند و بنابراین شانس بیشتری برای اصلاح شدن اشتباهاتشان توسط اطرافیان خواهند داشت. در بزرگسالان اما ماجرا کاملاً برعکس است و تجربه چندین ساله من در تدریس زبان انگلیسی نشان می دهد که این مشکل تنها در افراد مبتدی وجود ندارد و حتی در سطوح بالاتر چون زبان آموزان فکر می کنند دیگران انتظار بیشتری از آنها دارند موضوع جدی تر هم هست. به هر حال چه در سطوح مبتدی و چه در سطوح پیشرفته، ترس مهمترین عامل بازدارنده در یادگیری زبان انگلیسی است.

I love mistakes

خیلی رک و خودمانی بگویم، این ترس در واقع چیزی نیست جز ترس از “خنگ بنظر رسیدن” در جمع! ترس از ضایع شدن (یا هر نوع نوشتاری که دوست دارید برای این اصطلاح عامیانه استفاده کنید). شاید پیش خود بخندید، اما حتماً شما هم قربانی این ترس شده اسد. مثلاً زمانی که در کلاس سوالی برایتان پیش آمده و فقط چون احساس می کردید سوالتان احمقانه و خیلی پیش پا افتاده باشد، رویتان نشده در کلاس جلوی سایر همکلاسیهایتان آن را مطرح کنید. همین ترس کوچک قطعاً یادگیری زبان شما را به شدت فلج خواهد کرد و شما هرگز لذتی که باید از آموختن یک زبان دوم می بردید را تجربه نخواهید کرد. در عوض، اگر نترسید و اشتباه کنید، از اشتباهاتان درس بگیرید و سعی کنید آنها را تکرار نکنید، تازه می فهمید یادگیری زبان یعنی چه. دقت کنید، من گفتم سعی کنید اشتباهاتتان را تکرار کنید. یعنی حتی نباید از تکرار اشتباه هم بترسید. پس، دفعه دیگری که از خودتان می پرسید ” چرا یادگیری زبان انگلیسی برای من اینقدر کند پیش میره “، کافیست از خود بپرسید: “من میترسم اشتباه کنم یا نه؟!” اگر جواب بله باشد، باید هرچه سریعتر این دیدگاه خودتان را اصلاح کرده و (باز به زبان عامیانه) عشق اشتباه کردن باشید!